سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بدترینِ برادران، کسی است که به هنگام آسایش [با دوست خود] رفت و آمد می کند و به هنگام سختی و بلا [از او] می بُرد . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :2
بازدید دیروز :2
کل بازدید :10572
تعداد کل یاداشته ها : 7
103/2/17
4:23 ع
  • کومولوس: نشانه هوای خوب و ملایم. این ابرها اغلب ساختمان گل کلمی داشته و سطح بالای آن حالت گنبدی دارد و متشکل از قطعات کوچک ابرهای سفید پنبه‌ای است.

  • کومولونیمبوس : به همراه رعد و پیام‌آور طوفان. این ابرها از توده‌های بزرگ و انبوه ابر که به شکل برج عظیمی است، تشکیل می‌گردند.

  • آلتوکومولوس : معرف باران احتمالی. این ابرها شامل لایه‌ها و یا تکه‌های بزرگ گوی مانندی از قطرات زیر آب بوده که معمولاً بصورت شیار و یا امواج نسبتاً منظمی مشاهده می‌گردد.

  • استراتوس (کم ارتفاع) : نشانه نرمه باران احتمالی. نوع اصلی این ابر لایه‌ای یکدست و شبیه مه می‌باشد. و معمولاً به صورت توده متراکمی از بخار آب که قطر آن در همه‌جا یکسان است، مشاهده می‌گردد. ارتفاع این ابر از سطح زمین بسیار کم است.

  • نیمبواستراتوس (تیره و تاره) : نشانه ریزش باران و یا برف ممتد.

  • آلتواستراتوس : نشانه ریزش احتمالی باران ملایم. این ابرها به صورت لایه‌های یکنواخت و متحدالشکل خاکستری یا متمایل به آبی به صورت ترکیبی از الیاف، آسمان را می‌پوشانند.

  • سیروس (لایه‌های پر) : معرف هوای آرام و خوب. این ابرها از مرتفع‌ترین ابرها بوده واغلب به صورت پر مانند و سفید رنگ و شفاف (ملو از بلورهای یخ) در آسمان دیده می‌شوند.

  • سیرو استراتوس : این ابرها را می‌توان سیروس‌های نازک تور مانندی دانست که از ابرهای کوچک سفید و به هم فشرده به شکل گوله پشمی شکیل یافته‌اند. ظهور این ابرها، علامت نزدیک شدن هوای طوفانی بوده و به همین لحاظ، این ابرها را می‌توان پیش از فرا رسیدن هوای بد و یا حالت‌های طوفانی هوا، مشاهده نمود.

  • سیروکومولوس : پیام‌آور هوای صاف و آرام. ساختمان آنها اغلب متشکل از قطعات سفید رنگ بوده و معمولاً پیش از ابرهای سیروس در آسمان ظاهر می‌شوند.

  • استراتوکومولوس : این ابرها دارای رنگی تیره و یا سفید متمایل به خاکستری بوده معمولاً به صورت دسته یا خطوط و یا توده‌های کروی مانند بزرگ و امواج کروی از ابرهای خاکستری با فواصل و شکاف‌های روشن تشکیل می‌گردد. فاقد شرایط بارندگی‌های رگباری است.


  
  

اولی:

« تو این خیابون شلوغ

همه ش میاد صدای بوق

خیابون  پر ماشینه

خطر هم در کمینه

پس من باید چکار کنم؟

از اینجا چطور فرار کنم؟»

دومی:

« گفتی تو این خیابون

ماشین میاد فراوون

ای آدم پیاده

باید باشی آماده

باید که احتیاط کنی

از خیابون گذر کنی

بر سر هر چهارراه

چراغ راهنمایی

با رنگهای قشنگش

می کنه راهنمایی

زرد که احتیاطه

قرمز واسه ماشین ها،

عبور واسه پیاده هاس

سبز واسه ماشین ها،

ایست واسه پیاده هاس

اما اگر چراغ نبود

چراغ راهنما نبود

نگاه بکن به سمت چپ

اگر ماشین نیومد

برو وسط خیابون

نگاه بکن به سمت راست

اگر ماشین نیومد

برو اونور خیابون.»

اولی:

«توی اتوبان چه کار کنم؟

از اونجا چطور فرار کنم؟»

دومی:

«توی اتوبان چه کار داری؟

چرا قصد فرار داری؟

اگر توی اتوبان بودی،

از یک پل هوایی

می تونی زودی بیایی

اگر که هشیار باشی

زرنگ و بیدار باشی

دچار مشکل نمی شی

جایی که خط کشی داره

برای تو امن تره

با دقت و احتیاط

عبور از خیابون

برای تو بی خطره.»

نوشته شده توسط مهری طهماسبی دهکردی


  
  

به نام خدا

لالالالا کلاغه  پرکشیده

پریده تا دم لونه ش رسیده

توی لونه ش یه دونه جوجه داره

نی نی کوچولوی دردونه داره

کلاغه می خونه لالالالایی

بابای جوجه ام،الان کجایی؟

بیا جوجه کلاغت را نگا کن

بیا و قار و قار و قار صدا کن

 

لالالالا کبوتر بغ بغو کرد

پیشی شیطون بلا میومیو کرد

کبوتر توی لونه ش جوجه داره

واسه جوجه ش کمی دونه  میاره

دهان جوجه کفتر بازِبازه

کبوتر توی اون دونه میذاره

 

لالالالا الاغه بار می برد

شتر توی بیابون خار می خورد

الاغه خسته شد عرعر صدا کرد

شتر ایستاد و اورا هی نگا کرد

لالالالالالالالالالایی

عزیزمن الهی خوب بخوابی


  
  

به نام خدا

 مورچه  سیاه کوچولو

کار می کنه، بار می بره

دونه هارو جمع می کنه

داخل انبار می بره

 

مورچه  سیاه کوچولو

زیرِ زمین لونه داره

تو لونه ی زیرِزمین

یه عالمه دونه داره

 

مورچه  سیاه کوچولو

عاشق کار و کوششه

تابستون و فصل بهار

همیشه زحمت می کشه

 

 مورچه  سیاه کوچولو

خوشحاله و غم نداره

فصل زمستون که بیاد

آب و غذا کم نداره